طوطی همسایه مان!

  

ماجرای ریو پرنده ی ابی پرنده ی محبوب کودکان.انمیشن زیباییست. 

همسایمون طوطی زیبایی دارند اما افسوس در قفس نگهداری می شود .به قول سهراب چرا  

در قفس هیچ کس کرکس نیست؟

 این نوشته ها رو گذاشتم تا رفتارمون رو در مقابل حیوانا برسی کنیم حتما نباید که  

افسوس بخوریم:که ای وای نسل پلنگ ایرانی از بین میره یا از سمندر لرستان چه خبر؟

 

راه دوری نریم . یادمون نره که حیوانهای زیادی در اطراف مون وجود داره که به ما

نیاز دارن و یا اینکه بهشون ازاری نرسونیم .مثلا در فیلم مورچه کش به ما میگه که

 خانه ی مورچه ها اب نریزیم که صد البته شاعر گرانقدر ما سعدی گفتند :

میازار موری که دانه کش است                   که جان دارد و جان شیرین خوش است

یا به طرف گربه ای سنگ پرت نکنیم .پرنده ها را  در زمستان فراموش نکنیم.ا

سب حیوان نجیبیست . به حیوان ها هم احترام بزاریم .

هنگامی که به طبیعت می رویم حیوونا نگن ای وای ادما امدند .

کاری نکنیم به قانون طبیعت بر بخورد .

 سهراب

وبا کارامون زنجیره یا شبکه ی غذایی به هم بخوره .کاش زبان حیوانات را می دانستیم.

مثل الکس طوطی که تمام زبان هارو می شناخت در فیلم سفر به دهلی.

وای کاش تمام این ها در انمیشن های کودکان نبود.تا ما بتونیم باهشون حرف بزنیم.

چشمها را باید شست

جور دیگر باید دید

                                                                سهراب

بیایید همه با هم حیوان ها را دوست داشته باشیم.